Eigenlijk hadden we verwacht dat wiskunde het minst tot problemen zou leiden omdat hij goed is in rekenen. Maar de wiskunde lessen op de middelbare school bleken anders te lopen en afhankelijk te zijn van hoe de docent les gaf. Bij de eerste docent waren er geen problemen maar bij de tweede leraar die hij kreeg begonnen de haperingen en het onbegrip. Voor een leerling met autisme geeft dit extra onzekerheid. Het was nodig om als ouder met enige regelmaat contact te hebben met de wiskunde leraar om uitleg te geven over hoe autisme zorgt dat hij anders denkt.

Berekeningen van opgaven zijn moeilijk op te schrijven als je alles heel snel uit je hoofd uitrekent. Dat blijft een leerpunt tot op de dag van vandaag. Mijn zoon had de antwoorden zo perfect onder elkaar in zijn schrift en zonder berekening. Precies dacht ik als moeder, zoals hij rekent uit zijn hoofd secuur en tot op decimalen achter de komma. Toen kwam de visie van de docent, hij zou de antwoorden wel overgeschreven hebben uit het antwoordenboek zo perfect dat kon niet waar zijn. Het huiswerk werd afgekeurd. Dat voelde onrechtvaardig. Dan ga ik er expres wel een paar fout doen of ik maak het gewoon niet als het toch niet uitmaakt wat ik doe! De oplossing van de tiener. Als ik keer op keer moest uitleggen hoe de situatie is vanuit mijn zoon gezien, heeft hij soms wel begrip gekregen van deze docent. Ik merk als moeder dat er weinig kennis over autisme is op de middelbare school. Dat je als docent met kleine aanpassingen en bewustwording al een wereld van verschil kan maken voor de leerling met autisme.

Als er huiswerk op het bord wordt geschreven bij wiskunde zijn dit nog meer getallen op een groot bord met berekeningen. Dan weet hij niet dat de getallen in het kader het huiswerk voor de volgende les is en niet antwoorden op opgaven. Ik heb toen ook gevraagd aan de docent, zet erbij dat dit huiswerk is dat geeft duidelijkheid. Of dat ooit gebeurd is weet ik niet. De feedback die ik gaf raakte dicht aan hoe een docent gewend is om te werken, dat merkte ik ook. Docenten die meer structuur aanbieden in de les en in hun eigen werk, of dat wat ze hun uitleg of wat ze opschrijven kritisch bekijken. Bij deze docenten merken we weinig problemen in de klas.

Dan is er nog het rekenonderwijs. Vanuit de overheid moeten kinderen beter leren hoofdrekenen want dat kunnen ze maar slecht! Er moeten veel sommen geoefend en herhaald worden door iedere leerling. Dat kost veel tijd en voor de leerling die goed kan hoofdrekenen ook frustratie. Zo ook op de huidige school. Op de dag van de rekentoets had hij het hoofdstuk niet gemaakt. Hij zat er met tegenzin aan, ik weet het allemaal al. De leraar beoordeelde de situatie, maak de toets maar mee met de klas als je een 7 of hoger hebt hoef je het hoofdstuk niet te maken, is het cijfer lager dan moet je alsnog de sommen maken.

Als moeder in het thuisfront vond ik het een goede deal. Ook heb ik wel een moment gedacht het kan natuurlijk ook een verkeerde inschatting zijn, onder het motto van ik weet het allemaal al dat er toch wat lesstof bij zit wat hij nog niet weet. Met spanning wacht ik af hoe dit avontuur afloopt zonder de leraar te benaderen, het was moeilijk maar ik heb afgewacht. Na een aantal dagen van wachten vraag ik zoonlief toch maar, heb je je punt al voor rekenen? Moet je dat hoofdstuk nu wel of niet maken? Oh ja die heb ik al gekregen, nee ik hoef het hoofdstuk niet meer te maken. Had je een 7 dan wat goed van je! Nee mam ik heb een 10 gehaald, ik zei toch ik weet dit allemaal al! En vlug vervolgt de tiener zijn weg naar boven om muziek te luisteren en daarmee de schooldag achter zich te laten. Ik blijf achter met verbazing maar ook met vertrouwen, het klopte wat hij zei. Als iemand met autisme zegt wat er is klopt het tot in detail, hij kende deze lesstof al voor de volle 100%. Er zit geen arrogantie bij van wat ben ik goed het was een feitelijke weergave van de kennis die hij had.

Er zouden op school meer docenten mogen zijn die open staan voor een andere intelligente manier van lesstof verwerken of van rekenen in dit geval. Zo’n docent heeft hij nu. Die niet de rekenmethode fout rekent omdat hij de opgaven wiskundig met meer inzicht heeft uitgerekend dan wat hij volgens het wiskunde boek zou moeten doen. Maar dat hij gewoon het volle punt krijgt voor de berekening en het inzicht wat hij laat zien. Zulke docenten zijn schaars maar zo nodig bij leerlingen met autisme. Dan kun je als docent maatwerk leveren. Dan wordt de creatieve manier van leren ondersteund van deze leerlingen en wordt wiskunde weer leuk.